Goedemiddag allemaal,

Hier dan onze eerste ervaringen vanuit Zuid-Afrika. Vrijdagavond zetten het vliegtuig rond half 10 de wieltjes aan de grond. Na de stempels te hebben gekregen bij de douane mochten we op zoek naar het busje wat ons naar het hotel zou bregen. Wat denk je.... tientallen busjes, taxi's, naambordjes etc... maar geen busje voor ons. Dan maar lopen, aangezien het dichtbij het vliegveld zou liggen. Buiten vroeg Wilco aan een bewaker waar we heen moesten lopen, nou ja eigenlijk vroeg die bewaker wat zo'n blonde stoot en een stuk aangeschoten wild zo laat nog alleen op straat deden. Hij liep met ons mee en droeg ons over aan een andere collega, die ons weer overdroeg aan een andere collega, die vervolgens bij een andere collega een sleutel ging halen. Is het nog te volgen

Uiteraard ging dit op zijn Zuid-Afrikaans dus uiterst vriendelijk met veel lachende gezichten. De laatste beveiliger bracht ons naar een afgesloten hek die speciaal voor ons open ging zodat we vlak voor het hotel uitkwamen. Vervolgens hebben we ingecheckt en hebben we heerlijk geslapen in dit (zo staat het bekend) milieuvriendelijke hotel.

De volgende morgen (zaterdag) zijn we gedropt bij het autoverhuurbedrijf. Een heuse Nissan Tiida is ons vervoersmiddel geworden. Het links rijden wendde sneller dan een automaat die zelfstandig door blijft rijden

Na een klein anderhalf uur kwamen we aan in Hermanus bij ons hotel. Dit zag er allemaal erg gesloten uit, maar na een aantal keer aanbellen kwam er een man naar buiten. Eenmaal binnen werd ons al snel uitgelegd dat zij nieuwe eigenaren waren sinds vorige week, omdat de andere failliet waren gegaan. Ze wisten niet wie er hadden geboekt en ook niet of er al was betaald. Makkeljk hoor zo'n Ipad met reserveringsbevestiging. Ondanks dat zij net waren begonnen in dit hotel was alles goed geregeld. Een prima kamer met lekker ontbijt en een ijskoude of superhete douche.

In de middag hebben we kennis gemaakt met het zogenaamde klifpad. Dit is een route direct langs de zee. Vanaf dit pad kan je walvissen, de southern right whale, zien. Dit is de op 4 na grootste walvis en komt hier elk jaar terug om te paren en jongen te werpen. We liepen nog maar nauwelijks op het pad of zagen de eerste walvis al. Uiteindelijk hebben we er meerdere gezien in de 5km lange tocht en hebben we er zelfs 3 zien springen (voor de helft uit het water en dan een soort vloedgolf veroorzakend neerkomen). We kwamen voor de walvissen in Hermanus, maar wat we niet wisten is dat de natuur hier ook schitterend is. Het is echt heerlijk om over dat klifpad te lopen. In de zon, met een koele zeewind en prachige planten en struiken om je heen.

Omdat we vrij kort in Hermanus zitten zijn we zondagmorgen direct een walvistocht gaan maken. Een bijna twee uur durende tocht waarbij je op een gegeven ogenblik ogen tekort komt omdat je aan alle kanten walvissen kunt zien. De een wat dichterbij dan de ander. We zagen ze met jongen, rondraaidend zodat je de vinnen zag, weer een springend en uiteraard gewoon lekker dobberend. Na de tocht zijn we naar het centrum van Hermanus gegaan om daar wat te eten en vervolgens weer te gaan lopen. Helaas het begon wisselvallig te worden met enkele flinke buien. Dus na wat boodschapjes zijn we maar teruggegaan naar het hotel. En daar zitten we nu net... Morgen rijden we via de kust weer terug naar Kaapstad!

Groetjes van ons