Goeiendag allemaal,

Zoals een paar dagen geleden aangegeven zitten we inmiddels in Swakopmund. Een oud Duits plaatsje. Hier wordt dus Afrikaans, Duits en Engels door elkaar gesproken. Een nog groter voordeel van zo'n Duits plaatsje is natuurlijk het vlees en bier

Maandagmorgen zijn we wederom erg vroeg vertrokken vanuit Sesriem richting Swakopmund. Om half 6 vertrok de bus richting onze eerste tussenstop in Solitaire. Solitaire is een klein plaatsje van minder dan 100 personen maar toch wereldberoemd geworden door een Nederlander. Wilt u weten waarom? Dan moet u het gelijknamige boek maar eens lezen. De appeltaart staat bekend als de allerlekerste wat we natuurlijk hebben geprobeerd. En ja, we durven het bijna niet te zeggen, maar zelfs oma's appeltaart kan er niet tegenop. Na ons ontbijt in Solitaire zijn we weer de woestijn in gereden. Woestijn.... zand.... wielen, ja dan kom je weleens vast te zitten. Onder het mom van het oude vlees moet eerst op hebben wat “oude” mannetjes

uit de groep de bus geduwd. Later kregen we een erg leuke en boeiende uitleg van een gids in de woestijn. Zo wist hij ons onder andere te vertellen dat het zand zo rood gekleurd is door het roestende ijzer in het zand. Dit is ook de reden waarom het zand zomaar 70 graden kan worden overdag bij windstil weer. Verhalen over zaadjes waar je er van één al compleet dronken wordt en van een aantal meer de pijp uit gaat doet het natuurlijk ook altijd goed. Wisten jullie trouwens dat regen heel slecht is voor de woestijn? Wel, aan het einde van zijn verhaal moet het ons nu wel lukken om een uurtje te overleven in de woestijn Na nog wat fotostops zijn we aan het begin van de middag aangekomen in Walvisbaai. Hier konden we na de lunch even een kijkje nemen bij de flamingo's in de zee. We zagen niet alleen de flamingo's. Achter de dieren kwam elke keer een zwarte vin naar boven. Tot op heden weten we nog niet of het een dolfijn was of een Russiche onderzeeer. Half in de middag kwamen we aan bij onze accomodatie in Swakopmund.

Uitslapen! Dat is wat we dinsdag maar is hebben gedaan. Lekker een lui dagje en rondslenteren door Swakopmund. Altijd leuk die verkopers op straat die je van alles proberen te verkopen. Nog leuker was het gesprek met een gevangene die moest werken in de groenvoorziening voor zijn boterhammetje in de gevangenis. Swakopmund is een klein dorpje met nog aardig wat oude huisjes en vrij Duits gericht. Het is hier overigens maar net boven de twintig graden, wat aanvoelt als winter als je een dag eerder in de woestijn bivakeerde. Iedereen loopt dus zo'n beetje in een lange broek en met een trui aan. 's Avonds hebben we heerlijk genoten van wild in een heerlijk restaurant.

Woensdag hebben we wederom uitgeslapen. Net als dinsdag begon de ochtend na het ontbijt met het doen van de was. Want ondertussen hadden we al aardig wat vuile kleren verzameld. In de middag hebben we quad gereden in de woestijn met twee anderen uit de groep. Wat was dat lachen! De dames hebben onderweg zelfs nog twee haantjes gezien, iets wat de mannen over het hoofd hebben gezien.

Morgen (donderdag) zullen we rond acht uur vertrekken naar Kamanjab wat voor ons een tussenstop is richting Etosha waar we komend weekend op zoek gaan naar de wilde dieren. Dan mogen we ook beginnen met het slikken van de malariapillen

Na onze speurtocht zullen we weer wat van ons laten horen. Het gaat met ons nog helemaal goed en we hebben het erg naar onze zin.

Auf wiedersehen