Goedenavond allemaal,

Dinsdagmorgen vertrokken we richting Bulawayo. Onze reis door Zimbabwe ging nu echt beginnen. Ruim 400 kilometer over de hobbelige asfaltwegen. Onderweg zijn we maar liefst zeven politieposten gepasseerd. Wij werden 5x aangehouden en kregen driemaal een boete. U moet zich voorstellen dat meneer of mevrouw de agent rondjes cirkelt als een aasgier rondom ons voertuig. Op zoek naar een reflector of lampje dat niet helemaal in orde is. O ja, en we kregen dezelfde boete als paar dagen terug toen we Zimbabwe inkwamen. Een boete is 24 uur geldig, daarna krijg je hem gewoon opnieuw. Onderweg hebben we niet echt genoten van het landschap. Allemaal van hetzelfde en niet bijzonder. Dat we geen enkele foto hebben gemaakt onderweg van het landschap zegt wellicht genoeg. Aan het einde van de middag kwamen we aan in de twee na grootste stad van Zimbabwe, Bulawayo. Overigens zijn de prijzen in Zimbabwe nagenoeg gelijk aan de Europese prijzen. Dat was even wennen na de goedkopere landen. Voor een biertje betaal je zomaar 3 dollar (ruim 2 euro) en het ontbijt koste maar liefst 22 dollar. Gelukkig sliepen we naast de supermarkt waar je voor 3 dollar prima kon eten.

Woensdagmorgen mochten we Bulawayo gaan verkennen. Twee uur later was iedereen weer terug. De stad heeft net als het landschap weinig bijzonders (in onze ogen). Al blijft het altijd leuk om door de marktjes te slenteren. Wat ook opviel is dat zo'n beetje alle vrouwen hier een pruik dragen. Dat moet warm zijn met dit weer.

Donderdag vertrokken we richting Zuid-Afrika. Wederom een rit van ruim 400 kilometer. Ditmaal leverde ons dat vijf politiestops en slechts 1 boete op (uiteraard eenzelfde, want we waren 24 uur verder). Zimbabwe is een land wat ons hartje helemaal niet heeft verovert. Sterker nog, het komt bij ons over als een corrupte boevenstaat. Of zou dat komen door het bewolkte regenachtige weer wat we hadden gehad in Bulawayo? De 29 graden voelde daar als fris na ruim een week elke dag boven de 40 graden te hebben gehad. Na enkele uren rijden kwamen we aan bij de grenspost van Zimbabwe. Tot onze grote verbazing hadden we erg snel onze stempel en stonden we in Zuid-Afrika. Hier is men blijkbaar besmet met het Zimbabwaanse controlevirus. Het stempeltje halen duurde daar bijna anderhalf uur, waarna we vervolgens allemaal onze tassen moesten openmaken. Wat een gedoe zeg! Maar goed eind van de middag kwamen we aan in Thsisipe waar we heerlijk hebben overnacht in een rondavel.

Het ontbijt was de volgende ochtend niet inbegrepen. Of toen toch wel? Nee er moest toch betaald worden! O jullie hebben ontbijt betaald? O sorry dat was inbegrepen, jullie krijgen je geld terug. Na dit zeer afwisselende begin van de vrijdagmorgen vertrokken we richting Pretoria. Onze laatste overnachting met de groep. Onderweg reden we door een mooi heuvelachtig landschap. Ja het was duidelijk, dit land heeft een bijzonder plekje gekregen bij ons. O ja, ook hier stonden we enkele malen langs de weg vanwege politiecontroles. Op 3 flesjes water na kosten het onze reisleider verder niets. Omdat iedereen tijdens de vakantie lekker gegeten heeft mochten we nog een keer van de weg. Ditmaal voor de weegbrug, omdat we zwaarder waren dan 3,5ton. Halverwege de middag kwamen we aan bij ons hotel op slechts 300 meter van de "union buildings". In de avond hebben we als groep voor de laatste keer gezamenlijk gegeten samen met onze chauffeur en reisleider.

Zaterdag hebben we eerst uitgeslapen en zijn we half in de morgen naar de "union buildings" gelopen. Dit hebben we 3 jaar geleden ook nog gezien, maar het uitzicht blijft er mooi. Vervolgens hebben we lekker door Pretoria geslenterd. Een groot gedeelte van de groep ging vandaag naar het voortrekkersmonument, omdat we daar al waren geweest konden we lekker vrij ronddwalen. Om drie uur vertrokken we richting het vliegveld om de groep uit te zwaaien en naar onze accommodatie te gaan vlak bij het vliegveld. Onderweg reden we grote zwarte wolken tegemoet. Onze medereizigers konden alvast wennen aan het Nederlandse weer. Hagel, regen en onweer!

We kunnen terugkijken op een indrukwekkende en avontuurlijke reis. Soms liepen dingen wat anders dan gepland, wat het best grappig maakt. De woestijn in Namibië was bijzonder om mee te maken. De vlucht boven de Okavango onvergetelijk! En Zimbabwe... daar zullen ze ons niet snel weer zien. De accomodaties waren erg goed en we hebben weinig last gehad van muggen enzovoorts. Onze chauffeur was voorzichtig en scherp. De reisleider is jong en zal nog veel leren, maar hierdoor had de groep ook mogelijkheden om ideeën in te brengen. Mocht je zo'n reis ook willen maken, zeker doen! (Vlieg alleen wel vanaf de Vic Falls naar huis :p) Wij vliegen morgenochtend vroeg naar Mauritius (vlucht SA192) vanuit Johannesburg. We zullen ergens volgende week nog een kort berichtje plaatsen.

Groetjes van ons